Finally we are in the United States again!

We zijn inmiddels aangekomen in het sprankelende Los Angeles (LA). Het was echt een lange zit. We zijn op dit moment al 26 uur wakker.

Vanmorgen om 6:00 uur opgestaan waarna we om 7:00 uur zijn gaan rijden richting Schiphol. We wisten dat er een zware storm op komst was. Hier was echter niets van te merken. Het zonnetje scheen zowaar, het was heerlijk rustig op de weg en geen druppel regen of zuchtje wind. Dus geen vuiltje aan de lucht! Na een rustig ritje naar P3 op Schiphol waren we in een goede anderhalf uur bij de Terminal, ruimschoots op tijd om de bagage te droppen. We hadden vooraf al thuis ingecheckt. Karin had op beide vluchten plekken geregeld bij de nooduitgang. Oftewel, heerlijk veel beenruimte!

Nadat we door de douane waren, wat erg vlot ging, zaten we bij onze Gate te wachten. De enkele zonnestralen die we onderweg hebben gehad, hadden inmiddels plaats gemaakt voor een grijze massa. Terwijl we aan het wachten waren, kregen we een nieuws alert binnen dat het weeralarm was opgeschaald naar code rood in verband met de aangekondigde zware zomerstorm. Er waren inmiddels ook al 30 vluchten, hetzij bij KLM, geschrapt. Aangezien de storm omstreeks 12:00 uur Noord-Holland zou bereiken en wij pas 11:55 uur zouden vertrekken zou het er dus om hangen. Ook was ons vliegtuig er nog niet eens, deze was vanuit Toronto ook al vertraagd waardoor wij uiteindelijk ook met een half uur vertraging zijn vertrokken. Toen we tegen 12:30 uur vertrokken, was de storm inmiddels hevig losgebarsten. Op de startbaan, voordat we opstegen, voelde je de 767 van Air Canada door de wind op en neer bewegen. De motoren begonnen te brullen en door de zware regen en zeer harde wind kwamen we los. De kist schudde de eerste seconden verschrikkelijk. Gelukkig kwamen we gauw genoeg boven het wolkendek waardoor het allemaal een stuk aangenamer voelde.

Gelukkig dachten we, part 2 van de reis was van start, zonder al te veel vertraging. We hebben immers maar 2 uur voor onze aansluiting in Toronto voor onze tweede vlucht. Met heerlijk veel beenruimte was het prima vertoeven, al was het steen en steen koud bij de nooduitgang. Zelfs met onze vesten aan en een deken over ons lichaam was het behoorlijk fris! Gauw genoeg kregen we onze maaltijd en zo nu en dan een drankje. Onder het genot van het boek “HELP, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt” van Kluun, wat ik onlangs voor mijn verjaardag heb gekregen, vlogen de eerste uurtjes voorbij. Ik ben totaal geen lezer, maar aangezien de papa in aantocht ook het e.e.a. van de zwangerschap moet afweten, was het boek toch op veel punten heel herkenbaar! Maar dit terzijde.

Een goede 7 uur en 45 minuten later zetten we voet aan grond in Canada, Toronto, waar we in 2011 met onze eerste reis al eens waren geweest. Voor stewardess Diane was het haar allerlaatste vlucht en ging ze met pensioen na 25 jaar trouwe dienst bij Air Canada. De captain zong nog live een afscheidslied voor haar tijdens het taxi-en naar de gate.

Gelukkig hoefden we geen koffers op te halen, deze werden door gelabeld naar onze eindbestemming Los Angeles. Wel moesten we al door de US Customs heen. Dit verliep erg soepel. We hebben in onze andere reizen wel anders meegemaakt, dat we anderhalf uur in de rij stonden voordat we er eindelijk door waren. Eenmaal door de Douane hadden we nog een goed uur de tijd. Even gauw een burgertje gescoord en daarna gauw genoeg naar onze volgende Gate gelopen, waar de A320 van Air Canada inmiddels klaar stond om te boarden. De vlucht was ook ongeveer een half uurtje vertraagd doordat nog niet iedereen aanwezig was. Eenmaal binnen gingen we dan ook direct weg. De eerste helft was erg hobbelig met veel turbulentie. De 2^e helft van de vlucht verliep rustig met een heldere hemel. We vlogen over Denver richting Los Angeles, waarbij we nog wel herkenbare punten zagen van onze eerste reis zoals Lake Powel en de Hoover Dam.

Om iets voor 19:00 uur plaatselijke tijd zijn we veilig geland op LAX Airport. De koffers hadden we vrij snel in ons bezit en omdat we in Toronto al door de Customs waren, hoefden we dat nu niet meer. Gelijk door naar buiten om de bus op te zoeken die ons naar de Car Rentals bracht. Inmiddels zaten we al in de avond schemering. Bij Alamo, onze verhuurder, was het enorm druk! We hebben ruim een uur moeten wachten voordat we aan de beurt waren en alles geregeld was. Met onze tickets mochten we zelf een Full-Size car uitzoeken. Dit keer niet de ouwe vertrouwde Chevy Impala, welke er overigens wel een stond waar we al bijna mee vertrokken waren, viel mijn oog toch op zijn buurman: de bijna spik en splinter nieuwe Nissan Altima S 2015. Gelijk de koffers geswitcht van de Chevy naar de Nissan. Even alles uitgevogeld hoe alles werkte, gingen we dan eindelijk naar ons eerste overnachtingsadres toe, maar liefst anderhalve mijl verderop. Op het terrein van ons hotel aangekomen en de auto geparkeerd, hebben we ruim een half uur zitten klootviolen met de centrale vergrendeling. De auto ging prima op slot maar de kofferbak sloot niet mee, deze was steeds weer te openen. Karin heeft zelfs samen met de Conciërge van het hotel gekeken, die snapte er ook niets van! Nou lekker was dat, helemaal gebroken aangekomen op onze hotelkamer hadden we al het scenario om de auto om te moeten ruilen. Geen sluitende kofferbak was geen optie om zo drie weken rond te toeren met al je spullen in de auto. Het zat me toch niet lekker en we zijn toch weer naar beneden gegaan om te kijken. Komen we bij de auto aan, wat denk je, gewoon op slot! Wat blijkt, de autosleutel is een zogeheten Intelligent Key. Oftewel, als je bij de kofferbak staat met de sleutel in je hand of broek, is de kofferbak gewoon te openen. Wisten wij veel!! We waren er ook niet meer bij met onze koppen. Maar gelukkig opgelost. Nog ff snel een hamburger in onze mik geduwd bij de Mac Donalds. We zijn klaar om (eindelijk!) te gaan slapen. Het is hier nu 23:30 uur en ben nu gewoon door mijn slaap heen.

Morgen wacht onze eerste rit naar Joshua Tree National Park.

We zijn nu eerst even toe aan rust en morgen zullen wij dus verslag doen van onze eerste reisdag.

Voor nu welterusten en jullie nog een prettige zondag gewenst!