Jackson, Grand Teton

De op één na laatste dag zit er op! Het iets mindere dagje van gisteren is vandaag ruimschoots gecompenseerd! We hebben vandaag redelijk goed weer gehad, mooie dingen gezien en heerlijk gegeten. We zijn vanochtend om 7:00 uur opgestaan. We hadden geen ontbijt bij onze Cabins. We hebben op de kamer maar even snel wat broodjes en yoghurt gegeten. Om 8:15 uur zijn we gaan rijden, wat vroeger dan de laatste dagen. We zijn de US 14 in westelijke richting opgereden vanuit Cody. Deze mooie weg bracht ons na ongeveer 10 kilometer bij de Buffalo Bill Dam. Deze 110 meter hoge betonnen boog dam ligt midden in de Shoshone Rivier. De stuwdam is vernoemd naar William ‘Buffalo Bill’ Cody, de stichter van het stadje Cody. We keken vanuit hier dus 110 meter diep een ravijn in. Best hoog kan ik jullie vertellen!

In het lekkere zonnetje reden we verder richting Yellowstone, langs het prachtige Buffalo Bill Reservoir. Dit is een groot meer waar al het water van de Shoshone Rivier, welke vanuit Yellowstone komt, wordt opgevangen voor de dam.
Door werkzaamheden hebben we ruim 20-30 minuten vertraging gehad. Na de werkzaamheden zijn we nog gestopt bij Smiths Mansion. Dit vreemde en half afgemaakte verlaten huis konden we helaas niet van dichtbij bekijken. Er stonden bordjes langs de gravelweg waarop stond dat er fikse boetes op stonden als we er toch voorbij reden. Hebben we dan ook maar niet gedaan maar volgens mij had het achteraf geen kwaad gekund.

Via de schitterende US 14 reden we na een verloop van tijd Yellowstone binnen via de oostkant. Dit stuk weg hadden we in 2013 niet gereden en duurde dan ook nog 40 kilometer tot aan de Yellowstone Loop Drive. Op deze weg was het al enorm druk met campers en auto’s. Yellowstone is veruit het drukste park wat we deze reis gezien hebben. Het is immens populair. We reden via een aantal bergpassen richting het Yellowstone Lake wat we van hoog al zagen liggen. Al moesten we nog 175 kilometer rijden, we zagen de ruim 4000 meter hoge Teton bergen al liggen in de verre verte. De heuvels en bergen in dit gedeelte van Yellowstone waren niet groen. Er stonden enkel verbrande houten kaarsrechte boomstammen in het geelachtige gras. Het viel ons in 2013 ook al op dat er zoveel bomen verbrand en afgestorven zijn. Dit is nog steeds het zichtbare gevolg na de vuurstormen die Yellowstone in 1988 teisterde. Letterlijk tientallen miljoenen bomen zijn toen in vlammen opgegaan. 3200 vierkante kilometer, 36% van het totale oppervlak van het park, is toen verloren gegaan. Onvoorstelbaar. De gevolgen zijn dus nog goed zichtbaar.

We hebben niet al te veel tijd besteed aan Yellowstone, omdat we hier twee jaar terug al drie dagen hebben doorgebracht. De rotte eierlucht (zwavel) was op sommige plekken vanuit de auto weer goed te ruiken. We wilden nog wel even een stop maken bij de West Thumb Geyser Basin om toch nog even een klein stukje te proeven van de geisers en heetwaterbronnen. Er was werkelijk geen enkele parkeerplek meer te krijgen. Auto’s reden stapvoets achter elkaar om een plek te zoeken. We hadden weinig zin om hier een hoop tijd te verliezen terwijl we het toch al eens gezien hadden. Jammer, maar we gingen door richting het Grand Teton National Park, wat nagenoeg aan Yellowstone grenst.

Ook in Grand Teton zijn we in 2013 al geweest, echter door het korte bezoek wat we daar hadden, hebben we niet alles kunnen zien wat we wilden. We hebben toen alleen de noordelijke route (Teton Park Road) vanuit Teton Village gereden en hebben toen het Jenny Lake / Hidden Falls / Jackson Lake bezocht. Nu was het tijd voor de zuidelijke route (Highway). Onze eerste stop was bij de Oxbow Bend. Vanuit hier keken we al met een fantastisch zicht op deze machtige en deels besneeuwde bergtoppen. Met de blauwe lucht, witte wolkjes en zeer groene omgeving zag de dag er vandaag al een stuk kleurrijker uit dan bijvoorbeeld gisteren. Zo bewijst dit land zich maar weer eens hoe groot de contrast verschillen in relatief korte afstand kunnen zijn… Het verveelt nooit in ieder geval!

Onze volgende stop was de Snake River Overlook. Vanuit hier heb je een van de beste uitzichten op de Teton Range. Geweldig om deze bergen nu eens van deze kant te zien. Na even heerlijk van het uitzicht te hebben genoten, hebben we nog wat andere stops gehad. Maar het mooiste was toch wel Schwabacher Landing. Deze onbekende weg staat vanuit de Highway niet aangegeven. Deze 1 mijl lange doodlopende gravelweg stuurde ons vanuit de Highway een stukje naar beneden. Bij het eindpunt was er een parkeerplaats waar maar weinig auto’s stonden in vergelijking met de rest van de stops in het park. Na een korte trail langs de kabelende beekjes kwamen we bij een klein meertje met stilstaand water uit. Hier hadden we een fenomenaal zicht op de 4200 meter hoge Grand Teton. Het schilderachtige plaatje kwam zo van een ansichtkaart of van zo’n ouderwetse puzzel. Helaas vond een vogel het nodig om mijn schouder onder te schijten. Ik voelde hem vallen… Met wat geplukt gras en water maar gauw even schoongemaakt J Ook zaten er hier letterlijk duizenden muggen! Een lange broek was hier wat veiliger geweest. Morgen weet ik wat de schade is, maar vermoed zeker wel een aantal keer geprikt te zijn. Eerst moesten ze Karin altijd hebben, maar misschien omdat ze zwanger is lusten de muggen haar bloed niet meer. Nu ben ik de pineut. In de eerste week van de reis had ik overigens ook al 11 bulten.

Na Schwabacher Landing zijn we terug omhoog gereden naar de Highway en direct volgde de afslag met de Antelope Flats Road. Deze weg bracht ons na enkele kilometers bij de Mormon Row. Langs deze vier kilometer lange gravelweg staan een aantal oude schuren. De twee meest bekende zijn de T.A. Moulton Barn en de John Moulton Barn. Dit zijn de twee meest gefotografeerde schuren ter wereld. Ook hier weer plaatjes welke zo op een ansichtkaart kunnen. Helaas was het wel wat heiig waardoor de Grand Tetons niet helemaal helder zichtbaar waren. Evengoed was het leuk hier wat vrij rond te lopen. De omgeving is onwaarschijnlijk mooi. We zijn de Mormon Row helemaal afgereden en kwamen halverwege nog diverse kuddes bizons tegen. Wat een enorme prachtbeesten zijn het toch. Mooi om deze beesten te zien grazen met de Grand Tetons op de achtergrond.

Omstreeks 17:00 uur kwamen we aan in ons gezellige hotel, The Painted Buffalo in Jackson. Het vriendelijke personeel wees ons in welk blok we zaten. Na de spullen gedropt te hebben, zijn we richting Jackson Hole gelopen, 1 mijl verderop. We hebben weer heel lekker gegeten, de perfecte afsluiting van een geweldige dag weer. Ook deze is er één voor in de boeken.

Helaas hebben we met deze dag dan ook wel ons laatste hoogtepunt van deze reis gehad. Morgen volgt de 450 kilometer lange rit naar Salt Lake City, onze allerlaatste eindbestemming van deze rondreis. We gaan morgen evengoed op tijd weg en rijden dan op ons gemak, zoveel mogelijk binnendoor, naar de hoofdstad van de staat Utah. Wie weet zien we morgen nog een aantal onverwachte verassingen… Tot morgen, waarbij we voor de laatste dag verslag doen uit de VS.