Durango

Vandaag hadden we een heerlijk relaxt dagje op het programma met een korte rit. We hadden een dagje “uitslapen” wel verdient, al vonden we zelf. We zijn dan ook pas om 7:45 uur uit bed gestapt. Opgefrist, ontbeten en koffers in de wagen geladen. We waren klaar voor een nieuw dagje. Met een strak blauwe hemel reden we richting het zuiden richting de bergen. Via diverse mooie bergwegen waande we ons weer even in Canada. Hoge groene naaldbomen, creekjes en beekjes naast de weg vormden vandaag grotendeels het decor van de route: The Million Dollar Highway, zoals de US 550 ook wel wordt genoemd.

Onze eerst stop namen we in het plaatsje Ouray. Een mijnstadje wat in de 19^e eeuw is opgericht door goud en zilverzoekers. Na Ouray gingen we verder richting Silverton. We passeerden vandaag drie bergpassen. De Coal Bank Pass (3.240 m), Molas Pass (3.340 m) en de Red Mountain Pass (3.358 m). Op deze punten reden we voor ons gevoel nog steeds niet heel hoog, omdat we nog omringd waren door nog vele hogere bergen waar op diverse plekken nog wat sneeuw te zien was. We hebben onderweg op diverse mooie plekjes genoten van mooie uitzichten, watervalletjes en meertjes.

We kwamen rond 12:00 uur aan in het toeristische plaatsje Silverton. We zijn gestopt bij een informatie / toeristen huisje. Ik wilde vandaag in Silverton sowieso de stoomtrein zien. Tussen Silverton en Durango ligt een 75 kilometer lange spoorweg (Silverton Narrow Gauge Railroad) welke al in 1881 is aangelegd. Op dit 1 baans traject rijdt nog altijd in de zomer dagelijks 2 tot 3 keer een authentieke stoomtrein van Silverton naar Durango en visa versa. Als toerist kun je tickets voor deze rit kopen. Hadden we graag willen doen, maar de tijden sloten niet aan op ons dagprogramma. Bovendien vragen ze voor deze tickets, afhankelijk of je eerste, tweede of derde klas reist, minimaal zo’n slordige 80 dollar per persoon. We hadden de trein naar Durango kunnen nemen, maar dan bleef onze auto achter in Silverton. De treinreis van slechts 75 kilometer neemt zo’n 2½ tot 3 uur in beslag.

Op de plek waar we stonden hoorde ik in de verte al het geweldige geluid van het getoeter van de stoomlocomotief. Als een klein kind rende ik er op af om wat foto’s te maken. Geweldig dat 140 jaar oude techniek nog altijd werkt! De trein rangeerde even op een zijspoor om plaats te maken voor de volgende trein welke vanuit Durango elk moment kon arriveren. In de verte hoorden we het getoeter alweer en zagen we de dikke zwarte stoomwolken boven de dennenbomen uitsteken. Met een hoop gejengel kwam de overvolle trein Silverton binnen. Prachtig om te zien!

We zijn ook nog even het dorpje Silverton zelf in geweest. Een heerlijk sfeervol oud dorpje wat voormalig een zilver mijnbouw kamp was. Het stikt hier van de toeristen en er zijn dan ook tal van souvenir winkeltjes en restaurantjes. Heel sfeervol. Na wat rond gebanjerd te hebben in dit plaatsje zijn we verder gaan rijden richting Durango. Ik wilde ook een bezoek brengen aan de Yankee Girl Mine, een oude mijn. Helaas was de weg ernaar toe enkel toegankelijk voor 4x4 SUV’s. Ben nog wel even gestopt om te kijken hoe de conditie van deze off-road was, maar deze was slecht en vol hobbels en kuilen. Jammer, maar we besloten verder te gaan en een stukje verderop zijn we gestopt bij Molas Lake. Hier stonden een hoop campers op de daarvoor aangewezen kampeerplaatsen. We stonden voor een meer met groene bossen, hoge en deels besneeuwde bergtoppen en een mooie blauwe lucht. Wat een contrast verschil weer met hoe we gisteren ochtend uit Moab zijn vertrokken en hemelsbreed misschien 150-200 kilometer verder zijn…

Rond de klok van 15:00 uur arriveerden we bij onze eindbestemming Durango. Ook dit drukke stadje staat bol van het toerisme. We zijn eerst naar ons hotel gereden en hebben eerst ingecheckt en alle bagage op de kamer gedropt. Hierna zijn we lopend naar het historische centrum van Durango gelopen. We hebben er flink wat rond gekuierd en zijn de Main Avenue grotendeels afgelopen en we zijn geëindigd bij het treinstationnetje. Hier hebben we samen genoten van een overheerlijke zalmpasta. We zaten binnen in een hele oude, maar sfeervolle diner kamer, bij het raam nabij het perron van het station. Tijdens het eten zagen we de twee, ook weer overvolle, stoomtreinen uit Silverton het station van Durango binnen komen rijden. Je voelde de grond gewoon trillen. Na het eten, waren we nog precies mooi op tijd om de laatste trein van vandaag aan te zien komen. De wissels op het station worden nog altijd met de hand bedient. Spoorweg overgangen kennen ze hier niet en zodra er een trein komt loopt er een man met een stopbord het verkeer tegen te houden. Zoiets zou niet gauw kunnen in Nederland midden in een drukke stad of dorp, dan zouden er dagelijks ongelukken gebeuren.

Na een voldaan gevoel keerde we lopend terug naar ons hotel. Ondanks dat we vandaag eigenlijk weinig op het programma hadden, hebben we genoten van alle kleine dingen en weer een heerlijke en vooral relaxte dag achter de rug. Morgen volgt er wederom een relaxte dag waarbij er weer een relatief korte rit op het programma staat van 240 kilometer oostwaarts naar het plaatsje Alamosa, nabij het Greater Sand Dunes National Park. We hebben geen hele hoge verwachtingen van het park, wat zou je immers van “zandduinen” moeten verwachten? We gaan het morgen meemaken!

We hopen dat jullie nog steeds een beetje mee genieten. Bedankt weer voor alle reacties.