Salt Lake City

Het is klaar. Onze roadtrip USA 2015 heeft zijn einde gevonden… Ons laatste dagje hebben we rustig aan gedaan. Op het gemak en alles op relaxt tempo. We hadden niets meer op het programma. Na een rumoerig nachtje, waarbij onze bovenburen midden in de nacht een hoop herrie aan het maken waren (stampen, douchen, spullen laten vallen) hebben we niet heel geweldig geslapen. Bedden waren prima, maar kamer was heel gehorig. Ik had de wekker om 6:00 uur gezet, omdat ik in de vroege ochtend de zonsopkomst wilde zien op de Grand Tetons bij de schuren van Mormon Row. Ik was dus voor de wekker al wakker en ben om 6:15 uur weggereden. Het was 25 kilometer terug van waar we gister vandaan kwamen. Het was net licht en koud met slechts 7 graden. Onderweg begon net de zon op te komen die de toppen van de Tetons mooi oranje deed oplichten. Maar dit was een kwestie van minuten. Aangekomen bij de Mormon Row was ik niet de enige. Sterker nog, het was een stuk drukker dan gisterenmiddag. Er hadden er meer het idee om foto’s te maken. Het resultaat ging wel. De zon ging schuil achter een dik pak wolken en ook achter de bergtoppen was het zo goed als geheel bewolkt. Maar goed, de geluksfactor moet hier ook een beetje mee zitten. Er raasde wel een hoop bizons langs voor de schuren.

Na ongeveer een half uurtje rond te hebben gehangen ben ik maar terug gereden. Het was fris en Karin lag nog alleen op de kamer. Die vond het maar niks dat ik er alleen op uit was! Terug op de kamer hebben we eerst even in het ontbijtcafe bij het hotel ontbeten. Hierna opgefrist en waren we klaar voor de allerlaatste rit van deze reis. De rit bracht ons 450 kilometer in zuidelijke richting over de US 89. Het was zwaar bewolkt en zelfs bijna donker. We reden een aantal keer aan de rand van fikse buien met onweer vanwaar we net een paar spatjes mee pakte. Pas rond de middag, toen we de “aardappel” staat Idaho in kwamen, klaarde het op. We zijn via diverse Franse plaatsjes, zoals Montpellier, Geneva en Paris langs het azuur blauwe Bear Lake gereden. Hier hebben we onze lunchpauze genomen en gelijk een poging gedaan om online in te checken op United Airlines. We hadden gehoopt weer plekjes met extra beenruimte te kunnen regelen. Maar er was via United helemaal geen enkele andere plek meer beschikbaar. Dus we moeten het doen met wat we hebben. Maakt niet uit we hebben op de heenreis al twee keer geluk gehad bij de nooduitgang. Bovendien vinden we het op de terugreis minder erg.

Via de mooie Logan Pass kwamen we uit in de stad Logan. We zagen best bezienswaardige gebouwen staan, maar het was druk in deze stad en Karin had nog andere plannen… Voorbij Logan moesten we nog één bergpas over. Over de bergpas heen zagen we het Great Salt Lake al liggen. Vanuit hier moesten we nog 100 kilometer zuidelijk over de Interstate 15. Bij één van de vele voorsteden van Salt Lake City, Layton, zijn we naar een shopping mall gereden. Karin wilde heel graag langs het warenhuis Macy’s. Aangezien we deze reis verder nog niet geshopt hadden, kon ik er wel mee leven J. Ruim twee uur hebben we door die winkel gelopen. Karin is nog geslaagd ook! We hebben nog een praatje gemaakt met de zeer vriendelijke kassière, welke het geweldig vond dat we helemaal uit Nederland kwamen. Eenmaal buiten kregen we weer een klap van de snikhete zon: 100 graden Fahrenheit was het, zo’n 38 graden. Vanaf hier hadden we nog 45 kilometer te gaan. Omdat de auto met een volle tank ingeleverd diend te worden, hebben we ook maar gelijk getankt.

Via de drukke snelwegen bij Salt Lake City, waarbij het weer flink opletten was geblazen, arriveerden we tegen half 7 bij ons Hilton hotel bij het vliegveld. We hebben hier ons laatste avondmaal van de reis genomen, heerlijk gegeten! Morgen hoeven we gelukkig niet extreem vroeg op, wat we bij de andere reizen wel gewend waren. We vliegen om 12:40 uur in een vlucht van iets meer dan 3 uur naar Chicago. Daar hebben we 75 minuten om over te stappen naar onze 8½ uur durende vlucht naar Amsterdam. Zondag ochtend rond 09.30 uur plaatselijke tijd landen we weer op Schiphol.
Wel grappig. In 2011, onze eerste Amerika reis begonnen we in New York. We vlogen daarna van Chicago naar Salt Lake City en we eindigden die reis in Los Angeles. Nu zijn we de reis begonnen in Los Angeles en eindigen we in Salt Lake City vanwaar we dus via Chicago terug naar huis vliegen.

We hebben 4820 mijl (ruim 7700 kilometer) afgelegd de afgelopen 22 dagen alles bij elkaar genomen en we hebben in totaal 7 Staten bezocht. Het is mooi geweest! Wij hebben in ieder geval weer enorm genoten. De reis heeft weer onuitwisbare indrukken op ons achtergelaten. Die nemen ze ons niet meer af! Maar na deze drie weken is het ook wel weer fijn om terug naar huis te gaan en onze families en vrienden weer te kunnen zien. We gaan ons mentaal voorbereiden op de jetlag, die gegarandeerd komen gaat, en thuis zeker nog nagenieten van de foto’s en de film.

Iedereen bedankt voor het “meereizen” via onze blog. We hopen dat we jullie een beetje een indruk hebben gekregen van wat we hebben gezien. Bedankt voor jullie reacties en het was ons een genoegen!

Groetjes Rob & Karin & (?)

= = = THE END = = =